Hikaye

İnsanın kendine acı veren bir yaşamı anlatması zordur, evet bunu iyi biliyorum ama o anları kişinin kendisi anlattığı sürece gerçek varlığının devam edeceğine inanıyorum.

​

İşimin ilk aşaması dinlemek üzerine diyebilirim. Geçmişte kalmış her hikaye bugün bir başkası tarafından birebir olmasa da yaşanmaya devam ediyor. Özellikle de kadın ve şiddet hikayeleri! 

​

Karşımda geçmişini tüm gerçekliğiyle anlatan bir kadın. Yaşadıklarını tekrar eden bir kadın, üstelik bu tekrarların farkında değil. Ellerini sıkarak söylediği her cümle bir darbe gibi... Bu kadın içinde bulunduğu koşullar ile çocuklarının isteklerini, dışarıya yaptığı el işleriyle yerine getirmeye çalıştığını anlatıyor -kendi ve çocukları için tek gelir kaynağı bu- bir de sadece eline iş aldığında rahatladığını söylüyor. 

​

Neden perde? Kadının naifliği, kendini saklaması, dışarıyla olan sınırı, insanların ona müdahalelerine tutumu tıpkı bir perde gibi. İp ve perdenin birlikte kullanılması, iğnenin tülü yıpratması sesini duyduğumuz o kadının imgesi.