Şehri Hayal Et, Bambaşka Bir Halde
Her gün sabah kalkıp gördüğün bu şehir. Belki içine doğdun, belki çok küçük yaşta geldin, belki de üniversite okumak için geldin. Ama bir şekilde bu şehirdesin. Belki de bu şehri artık terk ettin İstanbul için. Geri de dönemiyorsun oradan, sıkıyor, yapacak bir şey bulamıyorsun burada, taşra geliyor İstanbul'dan bakınca. Olabilir, hepsi olabilir. Ama en nihayetinde bu şehri biliyorsun, duygusunu biliyorsun.
Ayazını, Sakarya'sını, Tunalı'sını biliyorsun. Griyi biliyorsun Ankara'yı biliyorsan. Ama hep hayallerin olmuştur. Tıpkı benim gibi. Beytepe'nin arka durağında köpeklerle beraber otobüs beklerken, önündeki peyzaja, aşağıya yurtların olduğu vadiye bakarken orada deniz olmasını hayal etmişsindir. O zaman Ankara nedir biliyorsun işte.
Kuğulu Park'ın kuğuları, Bestekar'ın barları... gel, buraları kısa bir süre için olsada insanca değiştirelim. Bestekar'a girdiğinde uzaklardan sokağa yeni bir ruh katarcasına Edith Piaf eşliğinde yürüyelim. Hoparlörler kuralım buralara, herkes duysun, herkes yaşasın aynı sokakta farklı bir ruhu. Bestekar olmasın orası, başka bir yer olsun artık. Apartmanlara balonlar bağlayalım, bütün apartmanlar sokakla beraber yükselsin gökyüzüne. Aşağı bakalım oradan beraberce. Kuğulu Parkt'a kuğuların yanına suya girelim. Oradan insanlar bakalım. Bir pasaja girince orası artık pasaj olmasın, başka bir şey kucaklasın bizleri, çocuklarımız yüzünde güzel bir gülümsemeyle oradaki şeylerle oynamaya başlasın. İp gerelim kuğulu parkın ortasından. İnsanları o ipin üzerinden kaydıralım öbür uca doğru. Başka bir park görsünler. Gel bunları yapalım.
Şu şehire artık birşeyler katalım. Değiştirelim, surreal bir yer olsun burası, masallardaki gibi. Nasıl mı? Biz başladık bile. #Asi Keçi
Tolga Savaş 30 Kasım 2014
